Czy Terapia czaszkowo-krzyżowa jest formą masażu?
Zaktualizowano: 26 paź 2020
W mojej praktyce terapeutycznej bardzo często spotykam się z pytaniem: „Czy TCK jest formą masażu?”. Postanowiłam więc przybliżyć zasady działania zarówno TCK jak i masażu, aby rozwiać wszelkie wątpliwości.
Na postawione powyżej pytanie odpowiedź brzmi – nie.
Terapia czaszkowo-krzyżowa nie jest formą masażu, myślę, że takie mylne skojarzenia nasuwają się ponieważ:
Po pierwsze: zarówno w TCK jak i w większości form masażu pracuje się dłońmi;
Po drugie: zarówno TCK jak i masaż mogą działać na organizm: profilaktycznie, leczniczo, pobudzająco czy relaksująco;
Po trzecie: obie metody mogą być stosowane, zarówno doraźnie-miejscowo, jak i na całe ciało. Ponadto niektóre z masaży, podobnie jak TCK, także mają uzdrawiający wpływ na organizm, psychikę oraz sferę związaną z duchowością i energią człowieka.
Nic więc dziwnego, że powstają pytania i wątpliwości - szczególnie, że obecnie mamy tak szeroką ofertę wszelkich form pomocy człowiekowi poprzez pracę z jego ciałem.
Różnice łatwo można dostrzec porównując definicje masażu i TCK.
Masaż to forma oddziaływania na organizm człowieka, w której wykorzystuje się bodźce mechaniczne używając rąk, nóg, specjalnych aparatów bądź przedmiotów. Odbywa się to poprzez: głaskanie, uciskanie, ugniatanie, rozcieranie, oklepywanie, wałkowanie, uderzanie lub wibrowanie we właściwym tempie i z właściwą siłą na tkanki i mięśnie. Istnieje kilkadziesiąt rodzajów masaży, zarówno ogólnych, jak i specjalistycznych a każdy z nich cechuje się swoistym przebiegiem i techniką oraz zastosowanymi środkami.
Jednak żaden z wielu rodzajów masaży nie jest terapią czaszkowo-krzyżową.
W terapii czaszkowo-krzyżowej nie wykonuje się wyżej wymienionych ruchów, stosowanych podczas masażu. Jest ona metodą wyjątkowo subtelną. Odbywa się to poprzez zastosowanie różnorodnych technik i układów terapeutycznych polegających na delikatnym przykładaniu dłoni oraz równie subtelnej manipulacji tkanką oraz powięzią. Taka manipulacja może być nawet wcale nie wyczuwalna dla pacjenta.
Mimo delikatności terapia oddziałuje jednak bardzo głęboko i kompleksowo na człowieka. Wywodzi się z osteopatii i zalicza do terapii manualnych. W TCK korzysta się nie tylko z samego dotyku, ale przede wszystkim polega na tak zwanym czuciu głębokim (bądź dotyku głębokim). Taki rodzaj dotyku pozwala terapeucie nawiązać wyjątkowo głęboki kontakt z ciałem i pomóc mu uwolnić się od dolegliwości (traum, urazów, zaburzeń i nieprawidłowości w funkcjonowaniu organizmu).
Delikatność głębokiego dotyku sprawia również, że pacjent czuje się odprężony, a to sprzyja pobudzeniu energii życiowej oraz procesom regeneracji jego organizmu.
Podsumowując - zasadnicza różnica między TCK a masażem polega na sile, intensywności i formie dotyku (podczas zabiegu TCK pacjent pozostaje w ubraniu natomiast masaż wykonuje się na nagim ciele). Z pewnością jednak obie metody cieszą się wysoką skutecznością i przynoszą nieoceniony pożytek pacjentom.