Anna Karendał
Wychowanie do samodzielności
Zaktualizowano: 3 sty 2020

Bardzo ważną kwestią w wychowaniu jest niezależność dziecka a jednym z naszych celów (jako rodziców) jest pomóc naszym dzieciom odłączyć się od nas. Często utożsamiamy się z naszymi dziećmi. Dzielimy z nimi ich radości i smutki; sukcesy i porażki tak jakby to były nasze własne doświadczenia i przeżycia. Przenosimy na nie nasze lęki i ambicje. Pragniemy je chronić przed tym co przykre i bolesne, chcemy by były szczęśliwe...
Istotą sprawy jest by:
zdystansować się do świata przeżyć i doświadczeń dziecka,
zamiast chronić - wspierać dziecko w przeżywaniu przykrości i trudności (poprzez empatię),
przestać krytykować jego wybory oraz narzucać własne zdanie i gust,
porzucić chęć kontrolowania i decydowania o sprawach dziecka,
zrezygnować z wtrącania się i komentowania, odpowiadania na pytania zadane dziecku, odpowiadania na wszystkie pytania dziecka,
zaprzestać wyręczania dziecka,
zachować powściągliwość przy wyrażaniu entuzjazmu bądź żalu z powodu odniesionego sukcesu lub poniesionej porażki w działaniach dziecka,
powstrzymać nadmierną ciekawość w interesowaniu się sprawami dziecka,
NIE odbierać dziecku nadziei i NIE przygotowywać go na porażkę.
Wymienione zachowania zdarzają się często, chodzi o to by zachować uważność i w razie
potrzeby weryfikować i zmieniać swoje podejście i metody na lepsze i bardziej korzystne dla siebie i dziecka.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej sprawdź naszą ofertę dotyczącą konsultacji rodzinnych i treningów indywidualnych.
#wychowaniebezprzemocowe #rodzina #couching